مقدمه
کابل اعلام حریق : دراین مقاله شما را با تاریخچه اعلام حریق آشنا می کنیم که بعد از مطالعه این مقاله شما به یک کارشناس در سیستم اعلام حریق تبدیل خواهید شد.
کابل اعلام حریق ( کابل ضد حریق )
دراین مقاله اول سعی بر این داریم که شما را با تاریخچه و پیدایش سیستم اعلام حریق آشنا کنیم و در ادامه از نحوه عملکرد سیستم های اعلام حریق ، انواع آن و همینطور یکی از اجزای اصلی یعنی کابل های اعلام حریق صحبت کنیم. ما این اطمینان را به شما میدهیم که بعد از مطالعه این مقاله به یک کارشناس در سیستم های اعلام حریق تبدیل شوید.
تاریخچه سیستم های اعلام حریق :
امروزه لازمه استفاده از سیستم های اعلام حریق بر هیچ کس پوشیده نیست. در طی زمان های مختلف نشان داده شده است که واکنش سریع به آتش ، کنترل و خاموش کردن آن امری مهم و ضروری است. در زمان های گذشته برای اعلام حریق فناوری پیشرفته ای وجود نداشت.
اعضای جامعه وظیفه نظارت بر منطقه در برابر آتش سوزی را بر عهده داشتند و با استفاده از زنگ های دستی و یا با به صدا در آوردن زنگ های کلیساها به مردم هشدار می دادند واز آنجایی که این سیستم ها دقیق نبودند در بیشتر مواقع آتش نشان ها را به مکان اشتباهی هدایت می کردند.
در نتیجه با گذشت زمان و بزرگتر شدن جوامع این سیستم غیر عملی شد. اما پس از ظهور تلگراف سیستم های گزارش دهی به ماموران دقیقتر و سریعتر انجام شد
در سال ۱۸۷۴ شهر نیویورک در ایالات متحده امریکا اولین شهری بود که سیستم اعلام حریق را با استفاده از خط تلگراف راه اندازی کرد که این ارتباط از طریق نصب نمودن تیرچه در زمین جهت اعلام حریق از شهرداری به ایستگاه های آتش نشانی و با ساختن زنگهای ناقوسی انجام شد.در دهه ۱۸۵۰ نوعی چنگک چوبی در استرالیا توسعه یافت که برای اطلاع رسانی به مردم هنگام آتش سوزی به کار می رفت.
انواع سیستم های اعلام حریق:
سیستم های اعلام حریق بر مبنای نوع کارکردشان به سه گروه ۱-متعارف ۲-آدرس پذیر ۳-بدون سیم یعنی به صورت ارتباط وایرلس تولید می شوند و این ۳ گروه خود به ۲ گروه خودکار و دستی تقسیم می شوند .
در سیستم اعلام حریق دستی افراد می توانند با فشردن شستی هشدار آژیرها را به صدا درآورده و افراد را از آتش سوزی مطلع نمایند در حالی که در سیستم های اعلام حریق خودکار توسط دتکتورهای قرار گرفته در مدار آتش شناسایی میشود و به کنترل پنل ، دستور آتش سوزی ارسال می شود و در نتیجه آژیرها و چراغ هشدار و هر آنچه در سیستم جهت اطفا آتش تعبیه شده باشد ، فعال می شود .
در مورد تفاوت سیستم های متعارف و آدرس پذیر می توان به دقت بالاتر سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر و شناسایی محل دقیق آتش سوزی اشاره کرد ؛ در سیستم های آدرس پذیر هر المان آدرس مشخص به خود را دارد به صورتی که با فعال شدن هر یک از آنها کاربر می تواند محل دقیق وقوع آتش سوزی را شناسایی کند ، ولی در سیستم متعارف این امکان وجود ندارد که کاربر به طور دقیق محل آتش سوزی را شناسایی نماید و فقط میتواند از منطقه کلی وقوع حریق اطلاع پیدا کند.
کابل اعلام حریق ( Fire alarm cable ) و یا کابل ضد حریق:
در سیستم های اعلام حریق یکی از اجزاء حیاطی و اصلی میباشند ما سعی کردیم در این مقاله در بخش اول به تشریح نحوه کارکرد سیستم اعلام حریق بپردازیم و در بخش دوم به ویژگی های و مواردی که برای تهیه کابل ضد حریق و یا کابل مقاوم در برابر آتش با رعایت اصول استاندارد اشاره نماییم .
سیستم اعلام حریق از چهار بخش اساسی تشکیل میشود که در ذیلاً به آنها اشاره میشود:
- کابل اعلام حریق
- کنترل پنل اعلام حریق
- دتکتور اعلام حریق
- شستی اعلام حریق ( قطع اضطراری)
- آژیر اعلام حریق
- چراغ هشدار
- فلکه آب بارانی
نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق:
کنترل پنل سیستم اعلام حریق :
که تمامی اجزاء به آن متصل شده و کنترل تمامی سیستم را عهددار میباشد درصورت ارسال پیام از سنسورها یا همان دتکتورها فرامین لازم جهت فعال شدن چراغ هشدار،آژیر هشدار و در آخر فلکه آب بارانی را صادر می کند.
کابل اعلام حریق :
برای فعال سازی یک سیستم اعلام حریق قطعاً باید از کابل های اعلام حریق جهت کابل کشی استفاده نمود تا حریق در عملکرد آنها اختلال ایجاد نکند.
دتکتورها :
دارای تنوع گسترده ای هستند که هر کدام با توجه به حساسیت سنسور استفاده شده در آنها حریق را تشخیص داده و از طریق این کابل ها به کنترل پنل که وظیفه پردازش اطلاعات و کنترل سیستم را دارد اعلام خطر می کند و کنترل پنل دستور فعال شدن آژیر اعلام حریق را صادر می کند.
منابع : tadbirkara.com و پارس الکتریک و sbargh.ir
